از جمله بارزترین مشخصات معماری این شهر، کوچه‌های بی‌شمار آن است و هر مسافر خارجی که بخواهد با فرهنگ باستانی و نحوه زندگی ساکنان این شهر آشنا شود، باید به کوچه پس‌کوچه‌های پکن سری بزند که اتفاقا همین کوچه‌گردی مسافران خارجی، یکی از منابع درآمدزایی برای پکنی‌ها شده است. پکن شهری است با رسوم مختلف و گاهی اوقات عجیب‌وغریب.
از نمونه‌های شگفت‌آور این رسوم، می‌توان به آداب ازدواج اشاره کرد. ازدواج در پکن همچون سایر شهرهای چین به 6مرحله تقسیم می‌شود؛ 6 مرحله با رسوم خاص خود.
مثلا وقتی عروس می‌خواهد در پایان جشن عروسی، خانواده خود را ترک کند، باید گریه کند تا به همگان ثابت شود که او دلش نمی‌خواهد از خانواده جدا شود. بسیاری از پکنی‌ها دوست دارند در روز 13سپتامبر و به مناسبت «جشن ماه» مراسم ازدواج خود را برپا کنند.
جشن ماه یکی از مهم‌ترین جشن‌های مردم چین است که از سال‌های دور، گردشگران از سراسر جهان برای شرکت در این جشن، به این کشور سفر می‌کنند. در این شب، وقتی ماه در بزرگ‌ترین و درخشنده‌ترین شکلش قرار می‌گیرد مردم، چشم‌هایشان را به ماه دوخته و در دل آرزویی می‌کنند. بسیاری از چینی‌ها در چنین شبی ازدواج می‌کنند تا زندگی سراسر شاد و آرامی داشته باشند.
در این جشن زیبا، والدین از چند هفته پیش هدایایی را آماده می‌کنند تا به جوانان و کودکان بدهند. در این شب، کودکان اجازه دارند تا دیروقت بیدار باشند و از فراز تپه‌ها به ماه نگاه کنند. مهم‌ترین بخش این جشن، خوردن کیک مخصوص این شب است. این کیک با انواع دانه‌های روغنی، آرد، شکر و نمک به شکل ماه درست می‌شود.
چند سالی است که خانواده‌های چینی برای آسان‌تر برگزارکردن این جشن، این کیک را از قنادی‌ها خریداری می‌کنند. مردم پس از صرف شام، چای چینی نوش جان می‌کنند.
خیابان‌های پکن همچون سایر شهرهای چین در این شب، حال‌وهوای عجیبی دارد.
فانوس‌های رنگارنگ به اشکال مختلف مثل اژدها، خرگوش و... در هر کجا خودنمایی می‌کند و شهر پر می‌شود از این فانوس‌ها، از نور و از مردمی که این جشن را به یکدیگر تبریک می‌گویند.
هر محله‌ای در پکن برای خود شهری با امکانات بسیار است. این بهترین راه برای زدودن مشکل ترافیک و جلوگیری از سفرهای پکنی‌هاست. یکی از مهم‌ترین اماکن این محله‌ها که به‌وفور نیز پیدا می‌شود، باشگاه‌های ورزشی است. پکنی‌ها علاقه زیادی به ورزش‌های رزمی دارند.
کودکان پکنی -اعم از دختر و پسر- از سنین بسیار پایین برای آموزش ورزش‌های رزمی به این باشگاه‌ها سپرده می‌شوند. جالب است بدانید که دو ورزش رزمی ووشو و کونگ‌فو از ورزش‌های سنتی چینی‌هاست که قدمتی چندهزارساله و تنوع حرکتی فراوانی دارد.
مردم نواحی مختلف چین به واسطه آداب و رسوم قومی خود و نیز با توجه به شرایط جغرافیایی محل زندگی‌شان، شکل‌های متفاوتی از این ورزش را ابداع کرده‌اند.
در چند سال اخیر ذائقه جوانان پکنی به غذاهای آماده‌ای که طعم مخصوص دارد، گرایش پیدا کرده چرا که عمده غذاهای چینی، کم‌نمک و آب‌پز است. همین امر موجب شده تا بازار مغازه‌های غذاهای آماده همچون مک‌دونالد و کی‌اف‌سی حسابی گرم شود. تعداد شعبه‌های کی‌اف‌سی در چین تا پایان سال2005 به بیش از 1300باب رسیده که بر این ادعا صحه می‌گذارد.
جمعیت بالای یک‌میلیاردنفری چین، مقام‌های این کشور را بر آن داشته تا از سال‌ها پیش، سیاست تک‌فرزندی را اعمال کنند. خانواده‌ها در صورت نقض این قانون، باید جریمه‌های هنگفتی بپردازند. پرداخت جریمه‌های گزاف باعث شده که خانواده‌های بسیاری به خارج از کشور مهاجرت کنند. وجود جمعیت یک‌میلیارد و 278میلیون نفری چین باعث شده تا انواع و اقسام روزنامه و مجله در این کشور چاپ و توزیع شود.
امروزه صنعت روزنامه در چین به یکی از پردرآمدترین صنایع این کشور بدل شده است. در واقع، یک‌هفتم روزنامه‌های جهان در چین چاپ می‌شود. گفتنی است تعداد 804روزنامه یا 8/41درصد روزنامه‌های چین را روزنامه‌های ایالتی و 848روزنامه یا 44درصد کل روزنامه‌ها را روزنامه‌های شهری تشکیل می‌دهند.
سمبل کشور چین، دیوار معروف آن است که نحوه ساخت آن در 1700سال پیش -آن هم در میان کوه و دشت- با آن امکانات محدود، انسان را حقیقتا متحیر می‌سازد. این دیوار از سنگ، آجر و مخلوط گل و آهک ساخته شده و شامل دو دیوار موازی است که 10متر ارتفاع دارد و جاده‌ای پهن و هموار بر بالای آن سقف زده است.
بر فراز دروازه‌های هر دو طرف دیوار چین، کتیبه‌هایی کار گذاشته شده که دروازه شرقی آن «اولین گذرگاه در زیر آسمان» و دروازه غربی آن «آخرین گذرگاه در زیر آسمان» نامیده می‌شود. این دیوار در حدود 6400کیلومتر طول دارد و برای حفاظت امپراتوری چین از گزند حملات بنا شده است.
معماری دقیق چینی‌ها در آن زمان، جای تعجب بسیاری دارد؛ خصوصا این‌که شیب کوه تند ساخت دیوار را سخت‌تر کرده، به طوری که گاهی در فراز و نشیب کوهستان، دیوار مسیری تقریبا عمودی را طی می‌کند. گفته شده است در جریان ساخت دیوار چین اگر زندانی (که در احداث این دیوار کار می‌کرد) می‌مرد یا بیمار می‌شد، او را در داخل آن مدفون می‌کردند. به گفته یک فضانورد آمریکایی، این دیوار در مدار زمین در ارتفاع 160 تا 330کیلومتر، با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است.
هر ساله هزاران گردشگر از سراسر جهان برای بازدید از این دیوار راهی چین می‌شوند و جالب‌تر این‌که از هر 10بازدیدکننده، 8نفر آنها چینی هستند و این مساله، مبیّن عمق علاقه آنها به میراث کشورشان است. سخن خود را با یک ضرب‌المثل چینی به پایان می‌رسانم؛ وجدان اگر زخمی شد، دیگر خوب‌شدنی نیست.
